- ponowić (się)
- ponowić (się) {{/stl_13}}{{stl_7}}ZOB. ponawiać (się) {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
ponawiać się – ponowić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} mieć miejsce po raz kolejny, ponownie; powtarzać się, odnawiać się, odświeżać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ponowiły się wyrzuty sumienia, ataki wątroby. Ponawiający się uporczywy ból głowy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odnowić — dk VIa, odnowićwię, odnowićwisz, odnowićnów, odnowićwił, odnowićwiony odnawiać ndk I, odnowićam, odnowićasz, odnowićają, odnowićaj, odnowićał, odnowićany 1. «przywrócić czemuś wygląd rzeczy nowej, nie zniszczonej, usunąwszy ślady zniszczenia;… … Słownik języka polskiego
ponawiać — ndk I, ponawiaćam, ponawiaćasz, ponawiaćają, ponawiaćaj, ponawiaćał, ponawiaćany ponowić dk VIa, ponawiaćwię, ponawiaćwisz, ponawiaćnów, ponawiaćwił, ponawiaćwiony «czynić coś po raz drugi, ponownie, podejmować coś na nowo; powtarzać, wznawiać»… … Słownik języka polskiego
po- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne, najczęściej dokonane, oznaczający» a) «powtarzanie czynności przez jeden podmiot względem wielu przedmiotów lub ich części, np. pogubić, polepić, pomyć, potopić, powiązać; poprzedzielać, porozsyłać,… … Słownik języka polskiego